“Waxaan
garawsaday halganka aad soo wajahdeen. Waxa aan isku dayay in aan bixiyo (idin
baro) wax badan, laakiin ma gaadhsiin heer idinku filan”.
Dhammaan
sodonkiinaba waxa aan la kulmay sanadkaygii labaad ee macallinimada dugsiga
hoose. Labaatan jirkaygiiba waan ka
daalay rajaynta nolol doorsiga fudud ee ay rajaynayeen bareyaasha kale, waayo
marna ma filayn in ay sidan u adkaan doonto.
Sannadkeygii ugu horreeyay si wanaagsan ayuu u
dhamaaday, laakiin markii aan ka soo
dalllacay lataliyahaygii hore oo aan u gudbay
koox sannadkan ka sii sarreysa, dildilaaca iyo caqabado ayaa bilaabmay in ay soo ifbaxaan. Erayo kuma
qeexi karo sida aan idin jeclahay, laakiin baahidiinu aad bay u sarraysa,
taageerada adeeg wax barasho ee iskuulkuna waa ay hooseysaa; ka dib waxa aan
dareemay in aan ahay qofka kaliya ee tahay in uu hawshaa dhexda u xidho.
Markii
aan ogaaday halkanka maalinlaha ah ee aad la soo kifaaxdeen waxa aan doonay
dhankayga in aan bixiyo wax badan, laakiin taasi ma noqon mid idinku
filan. Waa aan I haleelay warwaray
xad-dhaaf ah. waxa aan bilaabay
dhamaadka todobaadka, laakiin fasalka uun baan sii dhibay. Waxdhigistii casharadu waa ay sii xumaatay,
taasina waxa ay sii hurisay warwarkaygii. Ciiddii Kirismaska waxa ii yimi mid
ka mid ah kuwiina ugu fahamka wanaagsan isaga oo ooyaya. Waxa uu igu yidhi “
Marwo, waxba kama fahmin wixii fasalka ka dhexsocday (casharadii) . waxa ay iila ahayd qaylo dheer, waanan
karhayay.” Ka dib gurigii ayaan aaday
aniga oo ooyaya.
Marka
xubin cusub oo murugo la tiicayaa kusoo biiro safka, midkiin kalena uu
qabo baahi caafimaad oo dhanka maskaxda isla markaana ku sii adkaado
xanuunku, waxa aan ka helayay caawimo shakhsi iyo mid xirfadeed ba naftayda iyo
qaar idinka mid ah todobaadkii hal mar la taliyeyaasha dugsiga oo caawin jiray
in ka badan 700 oo arday. Waxa aan kala
hadlay in aan marka hore wax dhigo, ka dibna aan is diwaan galiyo daawaynta
adeega caafimaad ee qaranka. Arrimahani
waxa ay sameeyeen horumar yar, laakiin hawshu waxa ay ahayd gaabis.
Markii
sanadku dhamaaday waxa aan si kedis ah idiinku sheegay iin aan joojinayo wax
dhigista. Qaar idinka mid ahi waxa ay la
jeesteen oohin. Halkaas marka ay maraysay, isku
kalsoonaantaydu hoos ayay u dhacday,
waxa aan filayay in badankiinu ku farxi doontaan marka aad I aragtaan aniga oo idinka tegaya,
si aad u heshaan idinka caawin kara waxbarashadiina. Laakiin marka dib loo eego, waxa aan filayaa
in aan yaraystay xidhiidhka dareen ee inag adhexeeya. Ugu danbayntii waxa aan ka mid noqday safka
macallimiinta ah ee shaqada uga tegaya daal ay ka qaadeen mushahar yaraan iyo
culays saaran.
Wali
waxa aan ka fikirayaa in badan oo idinka mid ah. waxa ii muhiim in aad wanaagsantihiin oo aad wali
gaadhaysaan guulo waayay, oo aan hubo in aad gaadhi kartaan. Waxa aan rajaynayaa in aanay dhaawacayn
waxbarashada hal sano oo tayo xumaani
ahi. In kasta oo aan ka shakisanay in qof niyadjabsan iyo macallin noloshiisu
liidato ay baahidiinu ka badantahay ama aanu dabooli karin, laakiin waxa aan
doonayaa in aad ogaataan in aad adduunka waxa yaalba idin siin lahaa haddii aan
awoodo.
W/Q:
Sarah Habershon
W/T:
Mohamed M Jaaj.
No comments:
Post a Comment